Wednesday, January 28, 2015

ခ်စ္သူၿမန္မာနုိင္ငံအတြင္းေပ်ာက္ဆံုးေနေသာအခါ.....

ရင္ခုန္တတ္မလို ့ရွိေသးတယ္...
ငါ့ရင္ခုန္သံကရပ္ေတာ့မယ္.....
ကယ္ပါဦး....
ငါ့ရဲ  ့စိတ္န ဲ့ငါ့ရဲ  ့၀ိဥာည္ဘာလို ့မတဲြစပ္ေတာ့တာလဲ
ႏွစ္လြာေပါင္းမွတစ္ရြက္
ၿဖစ္တဲ ့စြယ္ေတာ္ရြက္ၿဖစ္ခ်င္ခဲ့ေပမယ္..
တစ္စံုထဲမွာရင္ကဲြေနတဲ ့ေကာ္လံၿဖဴတစ္စံု..
တစ္ခါတစ္ခါ....
ပုစဥး္ရင္ကဲြေလးေတြကလည္း
ငါမင္းကိုလြမ္းေနသံကိုေဖာ္က်ဴး
လမင္းၾကီးကိုမၿမင္ရေပမယ္...
မင္းမ်က္ႏွာေလးၿမင္ခ်င္တယ္
ေတာင့္တမွာမဟုတ္ေပမယ့္
လိုခ်င္တက္မက္မႈကသာမန္ထက္ပိုတယ္
လိုအပ္ေနတယ္ဆိုတာထက္
မရွိမၿဖစ္ဆိုပိုမွန္မယ္
ေက်းဇူးၿပဳပီး....
ၿပန္လာခဲ့ေပးပါ....
တစ္မနက္တစ္ရက္မဟုတ္ေတာင္
တစ္စကၠန္ ့ေလာက္ေတာ့
ႏွလံုးသားထဲမွာရွိေနေပးပါ...
အရမ္းနက္တဲ့ညေတြမွာ
မင္းနာမည္ကိုေအာ္ေခၚတတ္တ ဲ့
အိမ္မက္ဆိုး....
ငါဘယ္ေတာ့မွမနုိးခ်င္ေတာ့ဘူးကြယ
တစ္ေယာက္တည္းမ်က္စိမွိတ္..
မင္းၾကိဳက္တ ဲ့သီခ်င္းေတြ..
ငါ...နားေထာင္ေနတတ္ပီ
တစ္ေယာက္တည္းအၿပင္ထြက္
မင္းနဲ ့သြားတဲ ့ေနရာေတြ
ငါတစ္ေယာက္တညး္ေလွ်ာက္သြားေနတတ္ပီ
တစ္ေယာက္တည္းေသြးေတြပ်က္
ဂေယာက္ဂယက္ၿဖစ္ေနတဲ ့စိတ္ကိုလည္း
ငါအရမ္းမုန္းတယ္...
ေနာက္ဆံုးငါရဲ ့တစ္ေန ့တာထုတ္ေဖာ္ပံုကေတာ့
ငါ့ဘ၀ငါ့လမင္း
ငါတမ္းခ်င္းကိုငါေရးခဲ့မိတာပဲ။      ။

No comments:

Post a Comment