မ်က္ကြင္းေဟာက္ပက္...ပုစဥး္တစ္ေကာင္ရဲ ့ပိုးစုိးပက္စက္ရင္ကဲြတ ဲ့ည
- လၿပည္ညေတြမွာ..ဘယ္ဖားမွလမ္းေလွ်
- ာက္မထြက္ဘူး....ၿဖစ္ခ်င္တာနဲ ့ၿဖစ္သင့္တာနဲ ့စဥ္းစားပီးမွ...အယူခံ၀င္ေၾကးဆိုရင္ေတာ့...လက္မွတ္တန္းဆီရေတာ့မွာပဲ...ပ်င္းပါတယ္ဆိုမွ...လက္ထဲက lollipop သည္....ဘာလို ့လြယ္လြယ္နဲ ့မကုန္ရတာလဲ...ရင္ခြင္ေတြေပ်ာက္ေနပီတဲ ့...အဲဒါလည္းေရာဂါတစ္မ်ိဳးပဲ...ငါ့ႏွလံုးသားေလးဖိထားမွ...
ေတာ္ၾကာကုလားက.ဓာတ္ဆီေလာင္းမီးရိႈ ့ေနဦးမယ္...အိုင္ပက္..ကိုင္ပီးအေၾကာ္ေရာင္းရေအာင္လညး္းး...မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ကမရွိ....မသိဘူးကြာ...တစ္ခါ...ဟိုတစ္ေယာက္လို...ေလေလေလေလေလေလေလေလေလေလေလေလေလေလ...လို ့တစ္ေနကုန္ေအာ္ေနခ်င္တာပဲသိတယ္...ဘ၀ၾကီးကတကယ္ကိုေလဖုိ ့ေကာင္းပါတယ္ေလ..မဟုတ္တရုတ္ေတြလုပ္..မဟုတ္သုတ္ကေတြနဲ ့ေပ်ာ္...ငါ့ဘ၀ကိုဘုရားသခင္ေကာင္းခ်ီးေပးပါ....မိုးနတ္မင္းၾကီးကယ္ပါ...ၿမတ္စြာဘုရားမစပါ....အကုန္ဆုေတြေတာင္း...ကိုၾကီးေက်ာ္ကိုပူဆာလြန္းလုိ ့..ကိုေက်ာ္ၾကီးဆိုရင္....ပခန္းမွာေတာင္မေပ်ာ္ေတာ့ဘူး....တစ္ခါတစ္ေလပိုက္ဆံေတြအိတ္လိုက္အိတ္လိုက္....ဟင္....ပကာသာနရဲ ့ဆာေလာင္မႈကလည္းမေသးဘူးကိုး...စိတ္ဆင္းရဲကိုယ္ဆင္းရဲ...တစ္ခါတစ္ေလ..သတ္ေသဖိုေလာက္ေတာင္ေကာင္းတဲ ့ဒီပတ္၀န္းက်င္..ဒီအသိုင္းအ၀ုိင္း..ဒီအခိုးအေငြ ့ေတြၾကားက..အေမ့သားဘယ္ေတာ့မွ..လြင့္ပ်ံတက္...မိုးတိမ္ၿဖစ္ေငြရည္ဖဲြ ့....အေမ့အိမ္ေရွ ့ကအေမေရပက္ေနၾကပန္းအိုးေလးေပၚ...မိုးေရအၿဖစ္နဲ ့ေၾကြက်ခ်င္ခဲ့တာဆုေတာင္းတစ္ခုထက္ပိုပါတယ္....အရာရာအားလံုးကမေကာင္းေပမယ့္....အားလံုးကအရာရာကိုေကာင္းေနေတာ့ငါလည္း....ဒုကၡေရာက္ပီ....မနက္ခင္းရဲ ့ေနေရာင္ကလည္းသူ ့ဟာသူလြတ္လပ္စြာပြင့္လင္းနုိင္သလို..တိမ္မဲကလဲလြတ္လက္စြာေႏွာက္ယွက္ခြင့္ရွိေနေတာ့...ဒီ..ဒီမိုကေရစီရပီး..မၾကာေသးခင္နုိင္ငံေတာ္မွာ..ကၽႊန္ေတာ္မေပ်ာ္ေတာ့ဘူး...ၿဖစ္ခ်င္တာ...အိုင္တီပညာရွင္...ၿဖစ္ေနတာ..တစ္ကယ္လုပ္ရမွာက...သေဘာၤလား..ဘာလားညာလား...ယူမယ္လုိ ့လဲမဆံုးၿဖတ္ပဲနဲ ့...ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကိုအရမး္ေတြခ်စ္...ႏွစ္ေတြအၾကာၾကီးလက္တဲြ...တစ္သက္လံုးေပါင္းခ်င္တာကငါဘ၀မွာငါအႏွစ္သက္ဆံုး၀တ္ေကၽႊး(စာလံုးေပါင္းမွားေနတာသိတယ္...ကိုယ့္ဟာကိုယ္ၿဖည့္ဖတ္)တစ္ခုပါ...မင္းကိုခ်စ္ခဲ့တာ...ငါလုပ္ခဲ့တဲ ့တစ္သက္လံုးအမွားထဲကတစ္ခုေသာအမွန္ေလးပါ.။တန္ဖိုးထားတယ္..ၿမတ္နုိးတယ္...ပက္ပက္စက္စက္ကိုခ်စ္တယ္ဆိုရင္...လက္ႏွစ္ဖက္လံုးေထာင္လို ့ဒီအခ်ိန္မွာ...ငါ့လက္ေတြကေလထဲမွာယီးေလးခိုးလို ့...ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့...မုိးစက္ေလးေတြ..ေကာင္းကင္ကိုခဲြခြာပီးလူတစ္ကာရဲ ့အနင္းခံဖို ့သူတုိ ့ဆင္းေၾကြလာက်ၿပန္ပီေပါ့...ေကာင္ပါတယ္ကြာ...မငး္တုိ ့ပဲ...သြားသြား..ေတာ္ရာမွာသြားေငြ ့ရည္ဖဲြ ့ၾက....ေတာ္ၾကာမင္းတုိ ့ဆူလုိ ့...ငါ့ခ်စ္သူေလး...အိပ္ရာကထသြားလိမ့္မယ္။ေအာ...ဘာလို လိုနဲ ့ညေတာင္ေရာက္သြားပီကိုး....ေခြးေတြလည္းအက်ယ္ၾကီးအူ...ညကလည္းအတင္းၾကီးမဲ..ပိန္းပိတ္ေအာင္ေမွာင္တဲ ့အထဲမွာ...ငါ့ဘ၀ရဲေငြလမင္းနဲ ့...ဖုန္းေၿပာတာ...ဆယ့္ႏွစ္ေတာင္ေက်ာ္သြားပီကိုး....ေအးေလ...အစာအိမ္ကေတာင့္တ..အိပ္ရာကထ..ေတြ ့ရာကိုဆဲြစား...အားလားလား...ငါ့ဘ၀ကလည္းဆိုးလိုက္တာေနာ္.....ကိုယ္ပိုင္အိမ္ေလးေတာင္မရွိရွာဘူး...ငါမေသခင္ေလ...ငါ့အိမ္ေရွ
့မွာအိမ္ေရွ ့မီးလွလွေလးထြန္းပီး....ခ်စ္သူ ့ရဲ
့အရိုးေတြအေၾကာေတြေပၚေနတဲ ့လက္အိုအိုေလးကိုကိုင္ပီး....ငါ့ေနာက္ဆံုးထြက္သက္ကို
ငါ့ဘာသာသီဆိုရင္း...လာေသမင္း...မင္းပုခံုးကိုငါဖက္ထားတယ္...ဘာလို ့ငါ့ပုခံုးကိုၿပန္မဖက္တာလဲကြ..ေဟ..
လင္းေန..ေရးတယ္ေဟ့..ဒါပဲ
No comments:
Post a Comment